De Marans is een kippenras uit het gelijknamige Franse visserdorpje aan de Atlantische kust. Omdat het een Frans ras is spreek je ‘Marans’ uit als ‘Maran’, dus zonder de s aan het eind.
De forse kippen staat vooral bekend om hun grote en prachtig gekleurde eieren. De Marans werd gefokt als echte legkip, maar wordt door hun grote formaat ook gehouden voor vlees. Het is dus een echte dubbeldoelkip. Tegenwoordig is de Marans ook een erg populair kippenras als huisdier. Ook als sierkip op tentoonstellingen en shows doet de Marans het goed.
Inhoudsopgave
Hoe zien Marans kippen eruit?
De Marans is een vrij groot kippenras dat er een beetje langgerekt uitziet. Een Marans haan weegt ongeveer 3,5 tot 4 kg. Hennetjes zijn iets lichter, maar halen toch ook al snel de 3 kilo.
Een Marans heeft een rode kam en rode oren. Er zijn veel verschillende kleurslagen voor de veren mogelijk. Het meest voorkomend zijn de zwarte marans met een koperkleurige nek (deze kleur heet roodkoperzwart) en de kleurslag ‘koekoek’ die eruitziet als zwart met wit gestippeld.
Andere kleuren zijn zwart, wit, goudkoekoek, zilverkoekoek en tarwe. Bij een rassententoonstelling zien kenners de zwarte veren van de Marans het liefst zo donker en mat mogelijk. De groenige glans die je bij zwarte kippen vaak ziet is bij rasverenigingen voor de Marans minder gewenst.
Binnen de Maranslijn is een Engelse en een Franse fokrichting. Het grootste verschil tussen de twee lijnen is dat de Franse Marans veren op de poten en tenen heeft. Bij de Engelse Marans zijn de poten en voeten onbevederd. Een ander verschil is dat de Engelse Marans qua bouw iets korter en meer gedrongen is.
Marans hebben altijd oranje ogen, ongeacht de kleur van hun veren. Omdat de poten van de Marans wit zijn (en dus niet geel zoals bij veel andere kippenrassen), zijn de voetzolen altijd wit.
De eieren van de Marans
Marans staan vooral bekend om hun eieren. Een Marans legt jaarlijks zo’n 150 grote eieren, soms van wel 100 gram. Deze maranseieren zijn daarnaast ook erg bijzonder; zijn namelijk niet wit of bruin, maar rood!
Waarom zijn de eieren van een Marans rood? Eigenlijk zit de rode kleur niet in de eierschaal zelf. In plaats daarvan is het een erg dun, slijmachtig laagje dat na het leggen snel opdroogt. Wrijf je dus heel hard over zo’n rood ei, dan kun je de kleur wegvegen!
Wanneer een jong Marans hennetje begint met leggen zijn haar eieren op z’n roodst. Naarmate de hen ouder wordt, worden de eieren steeds meer lichtbruin. Er is ook een seizoenstrend wat betreft de kleur van de eieren. In het begin van de lente, wanneer de kou begint weg te trekken, zijn de eieren op hun donkerst. Naarmate het warmer wordt, worden de eieren steeds lichter bruin van kleur.
De eierschaal van Maranseieren is wel wat dikker dan die bij eieren van andere kippen. Het voordeel hiervan is dat de eieren minder snel barsten bij het koken en dat er minder kans is dat ze salmonella bevatten. Het nadeel is dat het voor kuikentjes lastiger is om uit het ei te komen.
Leuk weetje: wanneer je een Marans kruist met een zogenaamde ‘groenlegger’, krijg je een kip die olijfkleurige eieren legt.
Karakter van de Marans kip
Twee jonge Marans kippenDe Marans is een vrij makkelijk en gemoedelijk kippenras. Het zijn kippen die je zorgeloos door je tuin kunt laten scharrelen. Maranskippen zijn over het algemeen geen woelers of slopers; je bloembedden laten ze dus (meestal) gewoon met rust. Je kunt de Marans ook in een kippenren houden. Deze moet natuurlijk wel groot genoeg zijn om je kippen lekker te laten scharrelen.
De Marans heeft een nieuwsgierige en vertrouwelijke aanleg is en makkelijk handtam te maken. Het is ook een uitstekend kippenras voor kinderen, omdat hun karakter erg zachtaardig is. Een Marans heeft totaal geen agressieve of opvliegende natuur.
De Marans is een goede broeder en hennen stellen zich zeer zorgzaam op tegenover hun kuikens. Wel hebben de eieren van de Marans een erg dikke schaal en een stug eivlies, waardoor kuikens lastiger uit het ei kunnen komen. Wil je dus een Maransei uitbroeden, dan zul je goed op moeten letten en eventueel gebruik moeten maken van een broedmachine. Bij hoge luchtvochtigheid is er meer kans dat een kuiken gezond uit het ei komt.
Maranskriel
Er bestaat ook een krielkipversie van de grote marans, de maranskriel. Hoewel deze dwergmarans ook rode eieren legt, zijn deze eieren veel minder rood van kleur dan de eieren van de grote marans.
De dwergmarans is vooral gefokt als sierkip, waarbij er meer geselecteerd is op uiterlijke kenmerken dan op eikleur. Bovendien zijn er andere krielrassen in de bloedlijn gemengd, die geen rode eieren leggen. Tot slot legt de maranskriel naar verhouding tot lichaamsgrootte ook grotere eieren dan de grote Marans. De hoeveelheid rode kleurstof moet dus worden verdeeld over een grotere eischaal, waardoor de kleur verdunt.